Unutmussun
UNUTMUŞSUN
Unutmuşsun! Dudaklarımda kalmış sıcaklığın, tenimde kalmış kokun.
Gözlerime sinmiş güzelliğinin buğusu, parmaklarımda hala taze izmaritlerin tortusu.
Unutmuşsun! Yazık olmuş içimde büyüyen çocuğa…
Doyamamışken daha sokak kavgalarına, alet olmuş -sadece senin kazandığın- hileli oyunlarına.
Unutmuşsun! İsmin dilimde kalmış. Öyle sakız gibi değil, kıskanmasınlar diye fısıldayarak söylenilenden. Dudaklarıma ulaştıkça adın, her kıvrımında seni özlettireninden…
Unutmuşsun! Bedenimde bir can kalmış. Acısı artsın diye midir nedir, hususi parçalar bırakılmış gönlüme. Hani yaşasın ama sen unutsan da o unutmasın diye.
Unutmuşsun!
Seni hatırlatacak ne varsa,
Şimdi hepsi ortada…
M.Ahmetoğlu
25 Şubat 2012 – 06:00